Forex risk of mnc

Ryzyko kursowe ZMIENIAJĄCE ryzyko walutowe Ryzyko walutowe zazwyczaj wpływa na firmy, które eksportują i importują swoje produkty, usługi i dostawy. Dotyczy to również inwestorów dokonujących inwestycji międzynarodowych. Na przykład, jeśli pieniądze muszą zostać przeliczone na inną walutę w celu dokonania określonej inwestycji, wszelkie zmiany kursu wymiany spowodują, że wartość inwestycji spadnie lub wzrośnie, gdy inwestycja zostanie sprzedana i zamieniona z powrotem na oryginalną walutę. Ekspozycja na transakcje Firma narażona jest na ryzyko walutowe, jeżeli posiada należności i zobowiązania, których wartości są bezpośrednio zależne od kursów wymiany walut. Kontrakty między dwiema różnymi firmami o różnych walutach krajowych zawierają umowy z określonymi zasadami. Ta umowa zapewnia dokładne ceny usług i dokładne terminy dostaw. Kontrakt ten staje jednak w obliczu ryzyka, że ​​kurs wymiany walut zaangażowanych zmieni się przed dostarczeniem usług lub przed rozliczeniem transakcji. Ekspozycja ekonomiczna Firma boryka się z ryzykiem walutowym związanym z ekspozycją ekonomiczną - określaną również jako ryzyko prognozy - jeżeli na jego wartość rynkową ma wpływ nieoczekiwana zmienność kursów walut. Wahania kursów walut mogą wpływać na pozycję spółki w porównaniu do jej konkurentów, jej wartości i przyszłych przepływów pieniężnych. Te zmiany kursów walut mogą również mieć dobre skutki dla firm. Na przykład firma ze Stanów Zjednoczonych z dostawcą mleka z Nowej Zelandii będzie mogła obniżyć koszty, jeśli dolar amerykański umocni się względem dolara nowozelandzkiego. W tym świetle ekspozycja ekonomiczna może być zarządzana strategicznie poprzez arbitraż i outsourcing. Ekspozycja na tłumaczenia Ogólnie wszystkie firmy przygotowują sprawozdania finansowe. Te instrukcje są tworzone do celów raportowania. Są one przeznaczone dla wielonarodowych partnerów, a zatem potrzeba tłumaczenia ważnych danych z waluty krajowej na inną walutę. Tłumaczenia te wiążą się z ryzykiem walutowym, ponieważ mogą wystąpić zmiany kursów wymiany walut podczas dokonywania przeliczeń z waluty krajowej na inną walutę. Mimo że ekspozycja na tłumaczenia może nie wpłynąć na przepływy pieniężne firm, może zmienić ogólne raportowane dochody firmy, co wpływa na jej cenę akcji. Zakłady warunkowej ekspertyzy, które ubiegają się o zagraniczne projekty, negocjują umowy bezpośrednio z zagranicznymi firmami lub mają bezpośrednie inwestycje zagraniczne narażone na ekspozycję warunkową. Kiedy firmy negocjują z zagranicznymi firmami, kursy walut będą się zmieniać w sposób ciągły przed, w trakcie i po negocjacjach. Na przykład firma może oczekiwać na akceptację oferty przez inną firmę zagraniczną. Gdy firma czeka, naraża się na ekspozycję warunkową, ponieważ kursy walut mogą się zmieniać, a firma nie będzie znała statusu swojej waluty krajowej w przeciwieństwie do waluty firm zagranicznych, gdy oferta zostanie ostatecznie zaakceptowana. Z perspektywy Forex Trading Management Trading to wymiana towary lub usługi między dwiema lub więcej stronami. Więc jeśli potrzebujesz benzyny do swojego samochodu, to zamienisz swoje dolary na benzynę. W dawnych czasach, a wciąż w niektórych społeczeństwach, handel odbywał się za pomocą barteru. gdzie jeden towar został zamieniony na inny. Handel mógł wyglądać następująco: Osoba A naprawi rozbite okno Bs w zamian za kosz jabłek z Drzewa Osobistego. Jest to praktyczny, łatwy w zarządzaniu, codzienny przykład dokonywania transakcji, przy stosunkowo łatwym zarządzaniu ryzykiem. Aby zmniejszyć ryzyko, osoba A może poprosić osobę B o pokazanie swoich jabłek, aby upewnić się, że są one dobre do jedzenia, przed naprawieniem okna. W ten sposób handel był od tysiącleci: praktyczny, przemyślany proces ludzki. To jest teraz Teraz wejdź na światową sieć i nagle ryzyko może całkowicie stracić kontrolę, częściowo ze względu na szybkość, z jaką może mieć miejsce transakcja. W rzeczywistości szybkość transakcji, natychmiastowa satysfakcja i przypływ adrenaliny przynoszących zyski w mniej niż 60 sekund mogą często wyzwalać instynkt hazardowy, któremu może ulec wiele podmiotów gospodarczych. W związku z tym mogą zwrócić się do handlu online jako forma hazardu, a nie do handlu jako profesjonalna firma, która wymaga odpowiednich nawyków spekulacyjnych. (Dowiedz się więcej o inwestowaniu lub grach hazardowych) Spekulowanie jako przedsiębiorcy nie polega na uprawianiu hazardu. Różnica między hazardem a spekulacją to zarządzanie ryzykiem. Innymi słowy, spekulując, masz jakąś kontrolę nad swoim ryzykiem, podczas gdy z hazardem nie. Nawet gra karciana, taka jak Poker, może być rozgrywana z nastawieniem hazardzisty lub z nastawieniem spekulanta. zwykle z zupełnie innymi rezultatami. Strategie bukmacherskie Istnieją trzy podstawowe sposoby obstawiania: Martingale. anty-Martingale lub spekulacyjne. Spekulacja pochodzi od łacińskiego słowa speculari, oznaczającego szpiegowanie lub czekanie. W strategii Martingale podwajasz zakład za każdym razem, gdy przegrywasz, i masz nadzieję, że ostatecznie przegrana passa się skończy i zrobisz korzystny zakład, tym samym odzyskując wszystkie swoje straty, a nawet osiągając niewielki zysk. Korzystając ze strategii anty-Martingale, zmniejszysz o połowę swoje zakłady za każdym razem, gdy przegrasz, ale podwajasz swoje zakłady za każdym razem, gdy wygrasz. Ta teoria zakłada, że ​​możesz wykorzystać zwycięską passę i zyskać odpowiednio. Oczywiście, dla przedsiębiorców internetowych, jest to lepsza z dwóch strategii do przyjęcia. Zawsze jest mniej ryzykowne szybkie przyjmowanie strat i zwiększanie lub zwiększanie wielkości handlu, gdy wygrywasz. Nie należy jednak zajmować się handlem bez wcześniejszego zestawienia kursów na Twoją korzyść, a jeśli nie jest to możliwe, nie należy w ogóle podejmować żadnej transakcji. (Aby dowiedzieć się więcej na temat metody Martingale, przeczytaj artykuł FX Trading The Martingale Way.) Know the Odds Tak więc pierwszą zasadą w zarządzaniu ryzykiem jest obliczenie szans na powodzenie transakcji. Aby to zrobić, musisz zrozumieć zarówno analizę fundamentalną, jak i techniczną. Musisz zrozumieć dynamikę rynku, na którym handlujesz, a także wiedzieć, gdzie znajdują się prawdopodobne psychologiczne punkty wyzwalające cenę, co wykres cenowy może pomóc w podjęciu decyzji. Po podjęciu decyzji o podjęciu handlu następnym ważnym czynnikiem jest sposób kontrolowania lub zarządzania ryzykiem. Pamiętaj, że jeśli możesz zmierzyć ryzyko, możesz w większości przypadków nim zarządzać. W zestawianiu kursów na twoją korzyść, ważne jest, aby narysować linię na piasku, która będzie twoim punktem wyjścia, jeśli rynek przetransakuje do tego poziomu. Różnica między tym punktem wyjścia a miejscem, w którym wchodzisz na rynek, to twoje ryzyko. Psychologicznie, musisz zaakceptować to ryzyko z góry, zanim jeszcze zaczniesz handlować. Jeśli możesz zaakceptować potencjalną stratę i jesteś z nią w porządku, możesz rozważyć dalszy handel. Jeśli strata będzie zbyt duża, abyś mógł ją ponieść, nie możesz wziąć handlu, inaczej będziesz silnie zestresowany i nie będziesz w stanie być obiektywny, gdy twój handel będzie kontynuowany. Płynność Kolejnym czynnikiem ryzyka do zbadania jest płynność. Płynność oznacza, że ​​istnieje wystarczająca liczba kupujących i sprzedających po obecnych cenach, aby łatwo i skutecznie zabrać swój handel. W przypadku rynków forex płynność, przynajmniej w głównych walutach. nigdy nie stanowi problemu. Ta płynność znana jest jako płynność rynku oraz na rynku kasowym kasowym. odpowiada on za 2 biliony dziennie w obrotach handlowych. Jednak płynność ta niekoniecznie jest dostępna dla wszystkich brokerów i nie jest taka sama we wszystkich parach walutowych. To naprawdę płynność maklerska wpłynie na ciebie jako inwestora. Jeśli nie dokonujesz transakcji bezpośrednio z dużym bankiem obsługującym transakcje na rynku forex, najprawdopodobniej będziesz musiał polegać na brokerze online, który będzie posiadać Twoje konto i odpowiednio wykonywać transakcje. Pytania dotyczące ryzyka brokera są poza zakresem tego artykułu, ale duże, dobrze znane i dobrze skapitalizowane brokerzy powinni być w porządku dla większości detalicznych sprzedawców internetowych, przynajmniej pod względem posiadania wystarczającej płynności, aby skutecznie wykonać swój handel. Ryzyko na transakcję Inny aspekt ryzyka zależy od tego, ile masz kapitału obrotowego. Ryzyko na handel powinno zawsze stanowić mały procent całkowitego kapitału. Dobry odsetek początkowy może wynosić 2 z dostępnego kapitału handlowego. Na przykład, jeśli masz 5000 na swoim koncie, maksymalna dozwolona strata nie powinna być większa niż 2. Przy tych parametrach twoja maksymalna strata wyniesie 100 na transakcję. Strata 2 na transakcję oznacza, że ​​możesz pomylić się 50 razy z rzędu, zanim zniszczysz swoje konto. Jest to mało prawdopodobny scenariusz, jeśli masz odpowiedni system do układania kursów na twoją korzyść. Jak właściwie mierzymy ryzyko? Metodą pomiaru ryzyka na transakcję można posłużyć się cennikiem. Najlepiej widać to patrząc na wykres w następujący sposób: Rysunek 1: Ramy godzinowe w USD Jednorazowa Rodzaj struktury wynagrodzenia, którą zarządzający funduszami hedgingowymi zazwyczaj stosują, w której części rekompensaty opiera się na wynikach. Ochrona przed utratą dochodu, która powstałaby w przypadku śmierci ubezpieczonego. Nazwany beneficjent otrzymuje. Miara związku między zmianą ilości żądanej danego towaru a zmianą jego ceny. Cena. Łączna wartość rynkowa w dolarach wszystkich dostępnych akcji spółki. Kapitalizacja rynkowa jest obliczana poprzez pomnożenie. Frexit krótko dla quotFrench exitquot to francuski spinoff terminu Brexit, który pojawił się, gdy Wielka Brytania głosowała. Zlecenie złożone z brokerem, który łączy w sobie funkcje zlecenia stopu z zleceniami limitów. Zlecenie stop-limit będzie. Zagospodarowanie zarządzania ryzykiem giełdowym w wielonarodowych korporacjach Esej finansowy Opublikowano: 23 marca 2018 r. Ostatnia edycja: 23 marca 2018 r. Esej ten został przesłany przez studenta. To nie jest przykład pracy napisanej przez naszych profesjonalnych pisarzy eseistycznych. Korporacje (MNC) Wprowadzenie: Globalizacja miała skutki gospodarcze, kulturowe, technologiczne i polityczne. W ciągu ostatnich kilku dekad wzrost globalizacji doprowadził do szybkiego wzrostu w kilku branżach na całym świecie, a także miał duży wpływ na elastyczność firm. Setki nowych korporacji międzynarodowych pojawiły się na całym świecie z powodu liberalizacji handlu i rynków kapitałowych. MNC nie są ograniczone do dużych firm z ogromnymi inwestycjami, takimi jak Coca Cola, Nike i Shell, ze względu na postępy technologiczne i liberalne rynki, wiele małych firm działa na skalę międzynarodową, aby zmaksymalizować swoje zyski. Wzrost ten uwypuklił różne rodzaje ryzyka, na jakie narażone są korporacje wielonarodowe działające w różnych krajach. Jednym z takich ryzyk jest ryzyko finansowe związane z rynkami walutowymi. W większości przypadków MNC mają do czynienia z więcej niż jedną walutą narodową, a zatem zmiany kursów walutowych mogą mieć niekorzystny wpływ na zyski firm. W niniejszym dokumencie omówiono różne ryzyka walutowe, na jakie narażone są międzynarodowe koncerny na całym świecie oraz kroki niezbędne do zarządzania tymi ryzykami. W artykule omówiono również badania dotyczące malezyjskich międzynarodowych korporacji. Ryzyko kursowe: Ryzyko walutowe zwane również ekspozycjami można określić jako uzgodnione, prognozowane lub warunkowe przepływy pieniężne, których skala nie jest w tej chwili pewna. Wielkość ta zależy od wartości zmian kursów walutowych, które z kolei zależą od różnych zmiennych, takich jak parytet stopy procentowej, parytet siły nabywczej, spekulacje i polityka rządowa dotycząca kursów wymiany. Według G. Shoup (1998), firma wykazuje ekspozycję w przypadku niedopasowania waluty w pewnym aspekcie działalności, tak że zmiana kursów walutowych, nominalna lub rzeczywista, wpływa na jej wyniki, pozytywnie lub negatywnie. Ekspozycje te można podzielić na trzy różne kategorie: Ekspozycja tłumaczeniowa to ekspozycja netto na ryzyko związane z aktywami w macierzystej walucie MNC. Innymi słowy, jest to zysk lub strata poniesiona w przeliczeniu sprawozdań finansowych zagranicznych zagranicznych spółek zależnych MNC na jednolitą walutę, którą wykorzystuje w swoich raportach końcowych (Yazid amp Muda, 2006). Zasadniczo ryzyko przeliczeniowe można zdefiniować jako wpływ kursów wymiany na dane liczbowe wykazane w skonsolidowanym bilansie spółki dominującej. Chociaż ta ekspozycja nie ma wpływu na kapitał własny, ma wpływ na inwestorów ze względu na zmieniające się wartości aktywów lub zobowiązań. (Shoup, 1998) Ekspozycja transakcyjna to ryzyko związane z transakcją, która została już zakontraktowana. Jest to wynikiem nieoczekiwanych zmian kursów walutowych mających wpływ na przyszłe przepływy pieniężne, do których MNC się zobowiązał. Zazwyczaj MNC wchodzą w międzynarodowy obowiązek umowny, którego spłata lub otrzymanie jest spodziewane w przyszłości, stąd każda zmiana kursu walutowego w tym okresie wystawi MNC na ryzyko transakcyjne. Ryzyko transakcji można łatwo zidentyfikować, a tym samym zwrócić większą uwagę kierowników finansowych. (Eiteman, Stonehill, amp Moffett, 2007) Ekspozycja ekonomiczna jest najbardziej złożonym ryzykiem, ponieważ obejmuje nie tylko znane przepływy pieniężne, ale także przyszłe nieznane przepływy pieniężne, a więc również określane jako ukryte ryzyko. Jest to kompleksowa wycena ekspozycji walutowej firmy, a zatem czasami określana jako połączenie ekspozycji na transakcje i na transakcje. Identyfikacja ryzyka ekonomicznego obejmuje pomiar zmiany wartości bieżącej spółki, wynikającej ze zmian przyszłych przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej spowodowanych niekorzystną lub pożądaną zmianą kursu wymiany. (Eiteman, Stonehill, amp Moffett, 2007). Jak zauważył Dhanani (2000), ryzyko gospodarcze można postrzegać jako konsekwencję długoterminowych wahań kursów walutowych dla przewidywanych przepływów pieniężnych firm, a ponieważ przepływy pieniężne powiązane z ryzykiem nie są pewne, ryzyko jest trudne do zidentyfikowania. Ekspozycja ekonomiczna na MNC może trwać przez długi czas, co utrudnia określenie jej ilościowo, a tym samym ograniczenie stosowania możliwych technik zarządzania. (Shoup, 1998) Zarządzanie ryzykiem walutowym Zarządzanie ryzykiem walutowym jest procesem, który obejmuje identyfikację obszarów w operacjach MNC, które mogą podlegać ekspozycji walutowej, badanie i analizowanie ekspozycji oraz ostatecznie wybór najbardziej odpowiedniej techniki w celu wyeliminowania ryzyka. wpływ tych ekspozycji na ostateczne wyniki firmy. (Shoup, 1998) Ryzyko związane z transakcjami krótkoterminowymi można rozwiązywać za pomocą instrumentów finansowych, ale ryzyko długoterminowe często wymaga zmian w działalności spółki. Podobnie jak w przypadku ekspozycji na wycenę, MNC może mieć równą ilość ekspozycji na aktywa i zobowiązania w walutach obcych. W ten sposób firma będzie mogła zrównoważyć wszelkie zyski lub straty, które może ona mieć z powodu zmian kursów walutowych tej waluty, znanej również jako zabezpieczenie bilansu. (Eiteman, Stonehill, amp Moffett, 2007) W skutecznym radzeniu sobie z ekspozycjami ekonomicznymi, MNC może musieć zdywersyfikować zarówno finanse, jak i operacje. Może dywersyfikować swoją działalność, przenosząc się do miejsc, w których koszty produkcji są niskie lub mając elastyczną politykę dostawcy, lub zmieniając rynek docelowy dla swoich produktów i rodzajów produktów, którymi się zajmuje. Jak to można zilustrować na podstawie roku 1994 Przykład Toyoty, kiedy silny jen spowodował, że japoński eksport do USA był droższy, zdecydował się przenieść swoją produkcję z Japonii do USA, gdzie osiągnął stosunkowo niższe koszty produkcji, umożliwiając mu konkurowanie na amerykańskim rynku motoryzacyjnym. (Eun amp Resnick, 2007) Zarządzanie ekspozycjami transakcyjnymi może obejmować albo hedging przy użyciu specjalnych technik, albo stosowanie proaktywnych polityk. Często stosowane proaktywne polityki obejmują (Eiteman, Stonehill, amp Moffett, 2007): Dopasowanie przepływów pieniężnych w obrocie walut Umowy o podziale ryzyka Back to back loans Płatności za pośrednictwem leadów i za opóźnienia Korzystanie z centrów refakturowania Hedging to działanie mające na celu ochronę istniejącego wcześniej pozycja na rynku kasowym poprzez obrót pochodnymi papierami wartościowymi, który chroni istniejące aktywa przed przyszłymi stratami. Według Eiteman et al (2007), hedgingiem jest objęcie pozycji, pozyskanie przepływu środków pieniężnych, składnika aktywów lub kontraktu, który wzrośnie lub spadnie, a tym samym zrównoważy spadek lub wzrost wartości istniejącej pozycji. Kilka badań na ten temat podkreśliło, że MNC mają większe prawdopodobieństwo wystąpienia zmienności kursów walutowych w swoich operacjach, ponieważ zwiększają swoje zaangażowanie na całym świecie. Dlatego szerokie zastosowanie przez większość firm różnych technik zabezpieczania zostało powszechnie uznane, aby zapewnić ochronę ogólnych interesów, przepływów pieniężnych i kapitału własnego. Niektóre z najczęściej stosowanych technik zabezpieczania obejmują: Zabezpieczenie rynku terminowego Zabezpieczenie rynku pieniężnego Opcje zabezpieczanie rynku Zabezpieczenie przed przyszłym rynkiem ma miejsce w przypadku, gdy MNC w umowie terminowej ma prawny obowiązek kupna lub sprzedaży określonej kwoty waluty obcej w konkretnym przypadku. przyszłą datę, która jest określana jako data zapadalności umowy po uzgodnionej obecnie cenie. (Nitzche amp Cuthbertson, 2001) Zabezpieczenie rynku pieniężnego w ramach tej techniki hedgingowej, ekspozycja transakcyjna może być zabezpieczona pożyczkami i pożyczkami na rynkach lokalnych i zagranicznych. Na przykład MNC może zaciągać pożyczki w walucie obcej, aby zabezpieczyć kwotę, którą spodziewa się otrzymać w tej walucie w późniejszym terminie, i podobnie może pożyczać zabezpieczenia w walucie obcej. W ten sposób MNC dopasuje swoje aktywa i pasywa w tej samej walucie. (Eun amp Resnick, 2007) Zabezpieczenie rynku opcji Jest to technika stosowana przez MNC, która daje jej prawo, ale nie obowiązek kupowania lub sprzedawania określonej ilości waluty obcej po określonej cenie, do określonej daty. Chociaż nie jest to powszechnie stosowane narzędzie, może być przydatne, gdy MNC nie ma pewności co do przyszłego odbioru lub płatności obcej waluty. (Nitzche amp Cuthbertson, 2001) Hedging pomaga zmniejszyć ryzyko związane z transakcjami międzynarodowymi, a także poprawia możliwości planowania. Zabezpieczając MNC, można zagwarantować, że przepływy pieniężne nie spadną poniżej niezbędnego minimum, szczególnie w przypadkach, gdy istnieje tendencja do wyczerpania środków pieniężnych na niezbędne inwestycje (Eiteman, Stonehill, amp Moffett, 2007). Bardzo dobrym przykładem może być firma farmaceutyczna Merck. Kearney i Lewent (1993) stwierdzili, że Merck był jednym z pionierów, którzy stosowali zabezpieczenia, aby zapewnić, że jego kluczowe plany inwestycyjne zawsze będą mogły być finansowane, co w ich przypadku było aspektem badawczo-rozwojowym ich działalności. Mathur (1982) doszedł do wniosku, że w celu zmniejszenia negatywnych skutków wywołanych wahaniami kursu wymiany walut na zyski i przepływy pieniężne, większość firm stosuje program zabezpieczający. Zwrócił również uwagę, że formalna polityka zarządzania dewizami jest bardziej powszechna wśród większych firm. Według Bartov et al (1996), jeśli MNC nie wprowadzą programu zabezpieczającego, są bardziej narażone na ryzyko, które może skutkować znacznymi stratami. Pomimo swoich zalet, hedging nie zwiększa oczekiwanych przepływów pieniężnych firmy, z drugiej strony wykorzystuje zasoby firmy w procesie (Eiteman, Stonehill, amp Moffett, 2007). Według G. Shoupa (1998), jeżeli nie ma jasno określonych celów, obowiązujących zabezpieczeń i jasnej komunikacji na każdym szczeblu zarządzania, program zabezpieczający może przekształcić się w katastrofę. Jako przewodniczący Zenith Electronic Corporations, Jerry K Pearlman powiedział kiedyś: "To jest cholernie, jeśli zrobisz to i przeklęte, jeśli nie masz sprawy." (Shoup, 1998, s. 15). W 1984 r. Lufthansa niemiecka linia lotnicza złożyła duży zakup zamówienie linii lotniczych od amerykańskiej firmy. Menedżerowie finansowi w Lufthansie przewidzieli w nadchodzących dniach mocniejszy dolar, a tym samym zamknęli niemiecki znak Duetsche w stosunku do dolara amerykańskiego. Z powodu niekorzystnego efektu, słabego dolara, w ciągu jednego roku Lufthansa straciła około 150 milionów dolarów, a połowa zespołu menedżerów finansowych straciła pracę (Shoup, 1998). W innym przypadku, dwa lata później, w 1986 r., Przewodniczący Porche znalazł się bez pracy, ponieważ przeznaczył spółkę na zależność od amerykańskiego rynku za 61 swoich dochodów bez zabezpieczenia przed spadkiem w USA, co zmusiło Porche do cierpienia poważne straty finansowe. (Shoup, 1998) Według badania przeprowadzonego przez Marshalla (2000), tendencja w zakresie zarządzania ryzykiem walutowym była dość podobna między wielonarodowymi koncernami w Wielkiej Brytanii i USA, które dały duże znaczenie pewności przepływu gotówki, a także minimalizowały wahania zarobków . Z drugiej strony większa liczba azjatyckich przedsiębiorstw międzynarodowych zarządzała tymi ryzykami, aby zminimalizować fluktuacje ich zarobków. Obserwowany trend podsumowano na rysunku 1 poniżej. Rysunek 1: "Zarządzanie ryzykiem walutowym na giełdach w brytyjskich, amerykańskich i azjatyckich spółkach wielonarodowych" Andrew P Marshall, Journal of Multinational Financial Management, 2000. Belk and Glaum (1990) przeprowadzili badanie, które obejmowało badanie kilku brytyjskich MNC. Badanie wykazało, że chociaż większość przedsiębiorstw uznała ekspozycję na transakcje za istotne, nie wszyscy byli gotowi aktywnie zabezpieczyć to ryzyko. Z drugiej strony ekspozycja na transakcje zyskała największe znaczenie w zarządzaniu ryzykiem walutowym. Poziom zabezpieczenia ekspozycji transakcyjnej był różny w zależności od badanych spółek, niektóre zabezpieczały się całkowicie, a inne częściowo. Badanie wykazało również, że wielkość, jeżeli MNC wpłynęło na jej zaangażowanie w zarządzanie ryzykiem walutowym, im większa firma, tym większa skłonność. W innym badaniu przeprowadzonym przez Makara i Huffmanna (1997 r.) Stwierdzono, że istnieje liniowa zależność pomiędzy ilością używanych instrumentów walutowych a stopniem ekspozycji walutowej w US MNC. Zarządzanie ryzykiem walutowym w malezyjskich korporacjach międzynarodowych (MNC) W czasie kryzysu finansowego w 1997 r. Większość malezyjskich korporacji wielonarodowych poniosło straty z tytułu różnic kursowych z powodu wahań kursów walut, co doprowadziło do większego zaangażowania malezyjskich korporacji wielonarodowych w zarządzanie ryzykiem walutowym (Yazid amp Muda, 2006 ). Można zauważyć, że przed kryzysem finansowym mniej MNC uznało, że zabezpieczenie ryzyka walutowego jest kluczowe, ponieważ dyrektor generalny malezyjskiej giełdy monetarnej Bhd wskazał, że lokalne korporacje wielonarodowe są bardzo pasywne i reaktywne w zarządzaniu ryzykiem finansowym (New Strait Times, 30 maja 1998: 11). Podobne oświadczenie wydał ówczesny minister ds. Handlu międzynarodowego i przemysłu, Rafidah Aziz, który sugerował, że korporacje wielonarodowe powinny dobrze zarządzać ryzykiem walutowym (New Strait Times, 3 lipca 1998 r.). Bardzo dobrym przykładem poniesionych strat byłby fakt, że w malezyjskim systemie linii lotniczych (MAS) MAS stracił około 100 milionów funtów w pierwszej połowie 1998 r. Z powodu zadłużenia zagranicznego w wysokości około 3,16 miliarda funtów. Yazid i Muda (2006) przebadali 90 spośród ówczesnych 113 MNC wymienionych w ramach Bursa Malaysia. Głównymi celami przytaczanymi przez MNC w niniejszym badaniu w zakresie zarządzania ryzykiem walutowym były minimalizowanie następujących Strat operacyjnych przepływów pieniężnych Fluktuacje przepływu środków Straty na skonsolidowanym bilansie Straty na kapitale własnym Ryzyko walutowe na poziomie komfortowym Według Yazida i Mudy (2006), malezyjskie korporacje wielonarodowe stały się bardzo aktywne w zarządzaniu ryzykiem walutowym w czasie kryzysu finansowego, a po zakończeniu kryzysu priorytet przypisany zarządzaniu ryzykiem walutowym nieznacznie się zmniejszył, ale nie do punktu sprzed kryzysu. Zostało to zilustrowane jako podsumowany wynik badania przedstawionego w tabeli 1. Cele Minimalizacja ryzyka walutowego do poziomu komfortowego Tabela 1 (Yazid i Muda, 2006) Uwaga: Wyniki oparte są na pięciopunktowej progresywnej skali Likerta (1 oznacza najmniej ważne 5 jest najważniejsze) Duże korporacje wielonarodowe w Malezji są bardziej skłonne do angażowania się w zarządzanie ryzykiem walutowym w porównaniu z mniejszymi firmami lub firmami o względnie mniejszym zasięgu poza Malezją. Ten trend wydaje się zgodny z innymi MNC na całym świecie (Yazid i in., 2008). Większość malezyjskich MNC scentralizowała zarządzanie ryzykiem walutowym i można powiedzieć, że zarządzanie ryzykiem walutowym w Malezji wciąż znajduje się na etapie niemowlęcym w porównaniu z innymi MNC na zachodzie. Ich praktyki zarządzania są bardzo nieformalne i nie można znaleźć odpowiednich udokumentowanych polityk w odniesieniu do ryzyka walutowego. Chociaż wykorzystanie narzędzi hedgingowych stale rośnie wśród malezyjskich korporacji wielonarodowych, cele ich zaangażowania pozostają niepewne (Yazid i Muda, 2006). W ostatnim dziesięcioleciu nastąpił gwałtowny wzrost nowego segmentu w globalnym sektorze finansowym - muzułmańskim sektorze finansowym. Aby zakwalifikować się do islamskiego zabezpieczenia walutowego, transakcje muszą dotyczyć rzeczowych aktywów trwałych. Malezja, która jest dominującym krajem islamskim, podkreśliła potrzebę stosowania narzędzi hedgingowych zgodnych z islamem. Dlatego CIMB, wiodący malezyjski bank między innymi, wprowadził islamski instrument zabezpieczający przed ryzykiem kursowym, który pomógłby klientom zarządzać ryzykiem. (Reuters, 2008) Astro, wiodący dostawca usług w azjatyckiej branży rozrywkowej, ma siedzibę w Malezji. Będąc MNC, transakcje zagraniczne są przeprowadzane w różnych walutach obcych innych niż malezyjski Ringgit. W związku z tym istnieje ryzyko związane z ryzykiem walutowym. Astro wykorzystuje walutowe instrumenty pochodne, takie jak kontrakty forward i kontrakty swap na stopy procentowe, w celu zabezpieczenia przed ryzykiem walutowym. Kontrakty forward są powszechnie stosowane w celu ograniczenia ekspozycji na wahania kursów walut na należnościach i należnościach w walutach obcych, jak również na przepływach pieniężnych generowanych z transakcji przewidywanych denominowanych w walutach obcych. W 2007 roku firma Astro odnotowała stratę w wysokości 137 000 RM z powodu wahań kursów walutowych i od tego czasu zdecydowała się podkreślić stosowanie technik zabezpieczających. Można to udowodnić na podstawie szacunkowych kwot głównych Astros w odniesieniu do nierozliczonych kontraktów terminowych, które na dzień 31 stycznia 2009 r. Wynosiły 188 083 643 RML, podczas gdy rok wcześniej było to 5 109 000 RM. Nacisk na zarządzanie ryzykiem spowodował znaczny zysk w wysokości 7 680 000 RM dla Astro w roku zakończonym 2008 r. Ponadto, ponieważ Ringgit Malaysia jest walutą funkcjonalną Astros, wszystkie sprawozdania finansowe muszą być skonsolidowane w tej walucie. W związku z tym Astro jest narażone na ryzyko związane z tłumaczeniem z powodu wahań kursów walut. Zgodnie z tabelą 2.0, znaczenie zarządzania ryzykiem walutowym jest zauważalne, ponieważ firma Astro odnotowała ogromny wzrost w 2008 r. W stosunku do straty, którą poniosły w 2007 r. Tabela 2.0: ASTRO Wynik przepływów pieniężnych z zarządzania ryzykiem walutowym z tytułu działalności operacyjnej Wynik netto przeliczenia walut na wypłaty gotówkowe i ekwiwalenty gotówkowe przy realizacji kontraktów terminowych Forward of hedging forex nie zawsze daje pozytywny wynik, co ilustruje AirAsia, jedna z wiodących tanich linii lotniczych w Azji. AirAsia, podobnie jak wiele międzynarodowych linii lotniczych, stosowała technikę określaną jako zabezpieczenie paliwowe, co pozwala linii lotniczej na zakup paliwa po cenie ustalonej wcześniej, pomimo wzrostu ceny paliwa. Podczas kryzysu paliwowego w latach 2007-2008, kiedy ceny wzrosły do ​​ponad 150 miliardów dolarów, AirAsia odnotowała znaczną stratę, ponieważ zabezpieczył się, by ceny paliwa nie przekroczyły poziomu 90 baryłek, iw rezultacie AirAsia odnotowała swoją pierwszą w historii całkowitą stratę w wysokości 471,7 milionów RM Rok zakończony 31 grudnia 2008 r., pomimo osiągnięcia 36,6% przychodów. Doprowadziło to do zniesienia wszystkich zabezpieczeń cen paliw, a AirAisa ogłosiła, że ​​jest całkowicie niezwiązana. Chociaż AirAsia zamierza ponownie wprowadzić zabezpieczenie paliw w 2017 r., Obecnie zajmuje się cenami na miejscu paliwa. (Leong, 2009) (Ooi, 2008) Wnioski Przedsiębiorstwa wielonarodowe są narażone na różnego rodzaju ryzyka, w tym ryzyko walutowe. Uważa się, że ryzyko wynikające ze zmienności kursów walutowych ma ogromny wpływ na rentowność i pewność MNC. Globalnie firmy wielonarodowe stoją przed ryzykiem tłumaczeń, transakcji i ekonomii z powodu szalejącego systemu płynnych kursów walut. Aby uniknąć negatywnych skutków tego ryzyka, firmy wielonarodowe często podejmują środki, które, choć nie eliminują całkowicie strat, umożliwiają firmom minimalizację strat. Hedging jest bardzo powszechnym narzędziem zarządzania ryzykiem stosowanym przez firmy międzynarodowe i często przynosi pozytywne rezultaty, gdy jest używany po przeprowadzeniu prawidłowej analizy ekspozycji. Pomimo swoich zalet, nie wszystkie korporacje wielonarodowe na całym świecie decydują się zarządzać ryzykiem w ten sposób. Ocenia się, że cele zarządzania ryzykiem walutowym i techniki stosowane do zarządzania różnią się w zależności od regionu. W przypadku przedsiębiorstw wielonarodowych Malezji, zarządzanie ryzykiem walutowym uważa się za niższe na poziomie odpowiadającym ich odpowiednikom na całym świecie. Do niedawna większość malezyjskich koncernów międzynarodowych nie aktywnie zarządzała tymi ryzykami. Azjatycki kryzys finansowy pod koniec lat 90. miał znaczący wpływ na ich stanowisko, a poziom zarządzania ryzykiem walutowym wśród malezyjskich przedsiębiorstw wielonarodowych znacznie wzrósł. Pisanie esejów Pełne odnośniki, dostarczane na czas, Pisanie esejów.